در خشک کردن انجیر، انجیر خشک تازه برداشت شده از تور با زمین تماس ندارند و انجیرهای خشک شده با روش خشک کردن SSD در معرض گرد و غبار معلق در هوا قرار نگرفتند، بنابراین آلودگی میکروبی کمتر رایج بود.
برداشت سنتی در زمین باعث افزایش آلودگی میکروبی می شود، زیرا زمین محل مناسبی برای تولید عوامل بیماری زا است. توصیه می شود میوه ها روزانه برداشت و در صورت امکان زیر درخت ضدعفونی شوند.
یک مطالعه نشان داد که انجیر خشک شده به کاهش عفونت های قارچی کمک می کند. در این آزمایش نتیجه‌گیری شد که SSD آلودگی میکروبی انجیر رقم سبز را کاهش داد، اما CSD تا حدودی ناموفق بود.
شاید محیط باز در روش خشک کردن مرسوم احتمال آلودگی را افزایش دهد یا سکوی سیمانی در افزایش آلودگی نقش داشته باشد. آلودگی میکروبی در CSD تقریبا چهار برابر بیشتر از SSD بود، بنابراین با نتایج کار قبلی مطابقت داشت.
آنها به این نتیجه رسیدند که خشک کردن سنتی کیفیت پایینی دارد، زیرا محصولات به ماسه و گرد و غبار آلوده هستند. آنها توسط میکروارگانیسم ها و کپک ها مورد حمله قرار می گیرند. علاوه بر این، خطر آفلاتوکسین وجود دارد.
رشد میکروبی یک مشکل رایج در خشک کردن مستقیم آفتاب به دلیل قرار گرفتن در معرض محیط باز است. شرایط نامناسب بهداشتی در برداشت، خشک کردن، جمع آوری، دانه بندی و بسته بندی انجیر باعث افزایش آلودگی قارچی در انجیر خشک ایران می شود.
آلودگی میکروارگانیسم ها در انجیر در مراحل انقباض، پس از افتادن بر روی زمین و طی فرآیند خشک شدن اتفاق می افتد (هپرکان و همکاران، 2012)، بنابراین روش های برداشت و خشک کردن باید آلودگی میکروارگانیسم ها را به حداقل برساند.
خشک کن های سنتی خورشید نامطلوب هستند، زیرا انجیر نیمه خشک مستعد آلودگی قارچی ناشی از خاک است. آنها به این نتیجه رسیدند که استفاده از خشک کن های خورشیدی در کاهش سطح آلودگی موثر است. در خشک کردن خورشیدی، تأثیر شرایط محیطی به حداقل می رسد و ویژگی های کیفی حفظ می شود.
