در تحقیقی مصرف مکمل با آلبالو در بازار امروز یا فرآورده های آلبالو، قند خون ناشتا یا نمونه گیری تصادفی انسولین ناشتا را در شرکت کنندگان سالم تغییر نداد. در یک مطالعه با زنان دیابتی، آب آلبالو ترش غلیظ با 40 میلی لیتر در روز به مدت 6 هفته به طور قابل توجهی هموگلوبین A1C (HbA1C) را در مقایسه با سطوح قبل از مکمل کاهش داد.
گلوکز خون ناشتا نیز به میزان 8 درصد کاهش یافت اما معنی دار نشد. اگرچه این مطالعه شامل گروه کنترل نمی‌شد، اما این یافته‌ها با یافته‌های موجود در مطالعات حیوانی و آزمایشگاهی مطابقت دارد.
مصرف عصاره های آلبالو شیرین و ترش از دیابت ناشی از آلوکسان در موش ها و در موش ها جلوگیری کرد. افزودن عصاره آلبالو یا آنتوسیانین های خالص شده به رژیم های غذایی پرچرب تغذیه شده به موش ها و موش ها باعث کاهش گلوکز، انسولین و تری گلیسیرید کبد در مقایسه با گروه هایی شد که با رژیم های غذایی پرچرب بدون محصولات آلبالو تغذیه کردند.
فراکسیون های آلبالو شیرین غنی از آنتوسیانین ها، اسید هیدروکسی سینامیک یا فلاوانول ها باعث افزایش مصرف گلوکز توسط سلول های کشت شده HepG2 شد.
عصاره های آبی تهیه شده از چندین رقم آلبالو شیرین، آنزیم α گلوکوزیداز را که در جذب روده ای کربوهیدرات ها نقش دارد، مهار می کند. به طور مشابه، آب گیلاس ترش و یکی از پلی فنول های اصلی آن به نام اسید کلروژنیک، آنزیم های α گلوکوزیداز و دی پپتیدیل پپتیداز-4 را که در ترویج دیابت نقش دارند، مهار می کند.
عصاره آلبالو ترش و آنتوسیانین های منتخب خالص شده از آن نیز فعالیت آلفا آمیلاز انسانی را در شرایط آزمایشگاهی مهار کردند. افزودن در شرایط آزمایشگاهی آنتوسیانین ها (دلفیندین-3-گلوکوزید و سیاندین-3-گالاکتوزید) باعث افزایش ترشح انسولین تحریک شده با گلوکز توسط سلول های بتای پانکراس جوندگان شد.
نتایج حاصل از مطالعات کشت سلولی، انسانی، حیوانی و سلولی نشان می‌دهد که آنتوسیانین‌ها ممکن است با کاهش تولید گلوکز از کربوهیدرات‌های پیچیده، تولید گلوکز کبدی، کاهش تولید گلوکاگون توسط سلول‌های α پانکراس، و افزایش جذب گلوکز کبدی و تولید انسولین توسط پانکراس، گلوکز خون را کاهش دهند.
سلول های β. در مجموع، شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد مصرف آلبالو ممکن است تنظیم سالم گلوکز را تقویت کند. مطالعات آینده برای تأیید اینکه آیا این یافته ها به کاهش خطر ابتلا به دیابت ترجمه می شود مورد نیاز است.
