در اینجا چیزی است که باید به دنبال آن باشید: انعطاف پذیری در جلو. کفش عمده اصفهان را بردارید و سعی کنید با فشار دادن انگشت پا به سمت بالا آن را خم کنید. یک کفش خوب به سمت توپ پا خم می شود اما نه بیشتر. این به کودک شما کمک می کند تا با انگشتان پا فشار بیاورد و در عین حال نیمه پشتی پای خود را ثابت و ایمن نگه دارد.
از انعطاف بیش از حد خودداری کنید. کفش‌هایی که سرتاسر خم می‌شوند یا به راحتی پیچ می‌شوند، پشتیبانی کافی را ندارند.
یک کفش مدرسه خوب دارای پاشنه کم است تا پای کودک شما را در حالت خنثی نگه دارد. یک کفش کاملاً صاف می تواند باعث شود که انگشتان پاهای کودک شما هنگام راه رفتن، پنجه شوند.
خیلی سنگین نیست کفش های سنگین می توانند باعث درد عضلانی و پا درد، به خصوص در افراد کوچک شوند.
جای انگشت پا زیاد بررسی کنید که فرزندتان بتواند انگشتان پا را تکان دهد و «جعبه پنجه» (فضای خالی انتهای کفش) عمیق باشد.
رویه‌های چرمی بیشتر از نمونه‌های مصنوعی دوام می‌آورند و به پاهای فرزندتان اجازه تنفس می‌دهند اگرچه کفش‌ها یا لباس‌هایی با رویه‌های مشبک مصنوعی نیز می‌توانند بسیار قابل تنفس باشند.
آستر یا کفی جوراب باید نرم، راحت و از پارچه ای جاذب برای کاهش تعریق ساخته شده باشد. در صورت نیاز به تعویض آن با ارتز، باید بتوانید به راحتی آن را بردارید.
بند کفش، سگک و نوار چسب همگی به یک اندازه خوب هستند، اما از کفش‌های لغزنده که قابل تنظیم نیستند اجتناب کنید.
هنگامی که انگشتان پا به انتهای آن برخورد می کنند، زمان آن است که اندازه را بزرگ کنید. وقتی آج کف کفش فرسوده شد، زیرا ممکن است خیلی لیز شوند.
ساییدگی زیاد در کناره یا آثار خراش ممکن است به معنای تنگ بودن کفش باشد. وقتی سوراخ هایی در انگشتان پا وجود دارد یا پاشنه ها به شدت ساییده شده اند.
