ما لمس کننده به دنیا می آییم، این احتمالاً اولین شوینده صورت گینو راهی است که نوزادان شروع به یادگیری دنیای جدیدی می کنند که در آن متولد شده است.
خیلی زود «طبیعی» می شود که بچه ها چیزی را لمس کنند، آن را بردارند و در روی صورت و دهان بگذارند.
بنابراین به یک معنا، ما با لمس کردن به دنیا می آییم و به دنیا می آییم که دست هایمان را بگیریم و سپس صورت خود را لمس کنیم.
اما امروز، لمس کردن یک روش زندگی است که قبلاً هرگز سابقه نداشته است. تقریباً هر کودک در ایالات متحده یک تلفن همراه یا تلفن هوشمند حمل می کند.
آنها همیشه صفحه نمایش را لمس می کنند و اغلب تلفن ها و تلفن های هوشمند را با دیگران به اشتراک می گذارند. هر چند وقت یک‌بار آن تلفن‌ها برای از بین بردن عفونت‌ها به طور موثر تمیز و تمیز می‌شوند؟ به احتمال خیلی کم.
آنها همچنین در حال لمس صفحه کلیدهای رایانه در مدارس (و احتمالاً مانیتورها) هستند که ممکن است توسط چندین دانش آموز دیگر در طول روز قبل از تمیز کردن – اگر هرگز – لمس شده باشند.
بچه‌ها همچنین کتاب‌ها، نوت‌بوک‌ها، خودکارها و مدادها، میزها، میزها، دستگیره‌های درها، پیشخوان‌ها، دستگیره‌های فلاش را روی وسایل سرویس بهداشتی، صندلی‌ها و تاقچه‌های اتوبوس‌های مدرسه که توسط دیگران لمس می‌شوند، و آلودگی که ممکن است به صورت و پوست متقاطع که قبلاً به آن اشاره کردیم، جان می‌گیرد.
بزرگسالان درگیر مشکلات سلامتی بسیاری هستند که این همه لمس می تواند ایجاد کند. در گردهمایی اخیر کنگره جهانی پوست، متخصصان پوست می گویند چیزی به نام «پرهیز از لمس» بسیار رایج شده است. امروزه بزرگسالان با نگرانی در مورد گسترش بیماری و راه‌های متعددی که می‌توانند بیماری را گسترش دهند، سعی می‌کنند از سلامت صورت و دست خود با دست نزدن به اشیا یا دیگران بیشتر محافظت کنند.
